Vanjipattu (വഞ്ചിപ്പാട്ട്)

Table of Contents

Vanjipattu (വഞ്ചിപ്പാട്ട്) , KPSC & HCA Study Material: – അനിഴം തിരുനാൾ മാർത്താണ്ഡ വർമ്മ രാജാവിന്റെ കാലത്ത് തിരുവിതാംകൂറിൽ (പിന്നീട് കേരളത്തിന്റെ ഭാഗമായി) ജീവിച്ചിരുന്ന മലയാളത്തിലെ ഒരു കവിയായ രാമപുരത്തു വാര്യരാണ് ഈ കാവ്യരൂപം സൃഷ്ടിച്ചത്. മാർത്താണ്ഡവർമ്മ രാജാവിനൊപ്പം രാമപുരത്തു വാര്യർ നടത്തിയ കപ്പൽ യാത്രയ്ക്കിടെയാണ് ഇത് സൃഷ്ടിച്ചതെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. വാരിയർ രാജാവിന് തന്റെ കവിത ചൊല്ലിക്കൊടുത്തു. ഈ കവിത പിന്നീട് കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട് എന്ന പ്രസിദ്ധ കാവ്യസമാഹാരമായി മാറി.

Fil the Form and Get all The Latest Job Alerts – Click here

[sso_enhancement_lead_form_manual title=”നവംബർ 2021 ആഴ്ചപ്പതിപ്പ് | സമകാലിക വിവരങ്ങൾ
November 3rd week” button=”ഡൗൺലോഡ് നൗ” pdf=”/jobs/wp-content/uploads/2021/11/22155326/Weekly-Current-Affairs-3rd-week-November-2021-in-Malayalam-1.pdf”]

Vanjipattu (വഞ്ചിപ്പാട്ട്)

Vanjipattu is Associated with	Ramapurathu Warrier
ശാകുന്തളം വഞ്ചിപ്പാട്ട് രചിച്ചത്?	കെ.പി.കറുപ്പൻ
The first work of Sree Narayana Guru	Gajendramoksham Vanchipattu
Sree Narayana Guru dedicated his book “Gajendramoksham Vanchipattu” to	Chattambi Swami
ഏതു രാജാവിനോട്‌ നടത്തുന്ന പ്രാര്‍ഥനയാണ്‌ രാമപുരത്തുവാര്യരുടെ കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട്‌	മാർത്താണ്ഡ വർമ
“ഇല്ല ദാരിദ്ര്യാർത്തിയോളം വലുതായിട്ടൊരാർത്തിയും / ഇല്ലംവീണു കുത്തുമാറായതുകണ്ടാലും” ആരുടെ വരികൾ	രാമപുരത്ത് വാര്യർ
വഞ്ചിപ്പാട്ട് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ്	രാമപുരത്ത് വാര്യർ
കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ടിന്റെ കർത്താവ്	രാമപുരത്ത് വാര്യർ

കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട് എന്ന ഒറ്റക്കാവ്യംകൊണ്ട് മലയാളസാഹിത്യത്തിൽ ശാശ്വതവും സമുന്നതവുമായ സ്ഥാനം നേടിയ കവിയാണ് രാമപുരത്തു വാരിയർ.

1703 ആം ആണ്ടിലാണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത് എന്ന് ഉള്ളൂർ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.

അമ്മ പാർവതി വാരസ്യാരും അച്ഛൻ അമനകര ഗ്രാമത്തിലെ പുനം ഇല്ലത്തെ പദ്മനാഭൻ നമ്പൂതിരി ആയിരുന്നു.

അച്ഛനിൽനിന്ന് പ്രാഥമികവിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ ശേഷം ഇരിങ്ങാലക്കുടയിൽ ചെന്ന് ഉണ്ണായിവാരിയരിൽനിന്ന് സംസ്കൃതം പഠിച്ചു.

സാഹിത്യത്തിലും സംഗീതത്തിലും നല്ല വാസന അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.

ജ്യോതിഷപണ്ഡിതനായിരുന്നുവെന്നും പറയുന്നു.

മാലകെട്ടിൽ അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്ന വൈദഗ്ദ്ധ്യത്തെക്കുറിച്ച് ഐതിഹ്യങ്ങളുണ്ട്.

രാമപുരത്തു വാരിയർ നല്ല സംസ്കൃത പണ്ഡിതൻ ആയിരുന്നുവെന്നും സ്വദേശത്ത് പള്ളിക്കൂടംകെട്ടി കുട്ടികളെ വിദ്യ അഭ്യസിച്ചുവന്നിരുന്നെന്നും പറയപ്പെടുന്നു.

മഹാദാരിദ്ര്യത്തിലായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം.

അക്കാലത്ത് വടക്കുംകൂർ രാജാക്കന്മാരുടെ ഒരു ശാഖ വെള്ളാലപ്പള്ളിയിൽ താമസിച്ചിരുന്നു.

ആ ശാഖയിൽപ്പെട്ട രവിവർമ്മ രാജാവിന്റെ ആശ്രിതനായിരുന്നു വാരിയർ. രാജാവിനൊപ്പം വൈക്കംക്ഷേത്രത്തിൽ പോകുകയും വൈക്കത്തപ്പനെ ഭജിക്കുകയും ചെയ്തുവന്നു അദ്ദേഹം.

കൊ.വ. 925 -ൽ ( 1750 ) വടക്കുംകൂർ തിരുവിതാംകൂർ അധീനത്തിലായ ശേഷം മാർത്താണ്ഡവർമ്മ മഹാരാജാവ് വൈക്കം ക്ഷേത്രത്തിൽ കുറേ ദിവസം ഭജനത്തിനായി എഴുന്നള്ളിത്താമസിക്കെ രവിവർമ്മ രാജാവിന്റെ സഹായത്തോടെ വാരിയർ അദ്ദേഹത്തെ മുഖംകാണിച്ച് ചില സംസ്കൃതശ്ലോകങ്ങൾ സമർപ്പിച്ചു.

അവയിലൊന്ന് തന്നെ കുചേലനോടും മഹാരാജാവിനെ കൃഷ്ണനോടും ഉപമിച്ചുകൊണ്ടുള്ളതായിരുന്നു.

തന്നെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ശ്ലോകങ്ങളിൽ സമ്പ്രീതനായ മഹാരാജാവ് കുചേലോപാഖ്യാനം വഞ്ചിപ്പാട്ടായി രചിക്കാൻ രാ‍മപുരത്തു വാരിയരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

മടങ്ങുമ്പോൾ അദ്ദേഹം വാരിയരെയും പള്ളിയോടത്തിൽ തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി.

അതിൽ‌വെച്ച് വാരിയർ താൻ രചിച്ച കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട് പാടിക്കേൾപ്പിച്ചു എന്നു പറയപ്പെടുന്നു.

മാർത്താണ്ഡവർമ്മ വാരിയരെ കുറച്ചു കാലം തിരുവനന്തപുരത്ത് താമസിപ്പിച്ചു.

അവിടെ വെച്ചാണ് രാജകല്പന പ്രകാരം ഗീതഗോവിന്ദം പരിഭാഷ ചെയ്യുന്നത് ‌.

അതിനു മുൻപ് വൈക്കത്തിനു സമീപം വെച്ചൂർ എന്ന സ്ഥലത്ത് മഹാരാജാവ് രാമപുരത്തു വാരിയർക്കുവേണ്ടി മനോഹരമായ ഗൃഹവും വസ്തുവകകളും നൽകി.

വാരിയർ തിരിച്ചുപോയി അവിടെയും രാമപുരത്തുമായി ശിഷ്ടകാലം കഴിച്ചു.

കൊ.വ. 928 -ൽ (ക്രി.വ. 1753 ) -ൽ രാമപുരത്തു വച്ചാണ്‌ വാരിയരുടെ മരണം എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

Kuchelavritham Vanjipattu (കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട്)

രാമപുരത്തു വാരിയരുടെ വഞ്ചി പാട്ട് അഥവാ ബോട്‌സോംഗ് കവിതയുടെ തുടക്കക്കാരനായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

നാടോടി വംശജരുടെ കാവ്യാത്മക രൂപമാണ് വഞ്ചിപ്പാട്ട്.

ദ്രാവിഡ മീറ്ററായ നതോന്നത യിലാണ് ഇത് രചിരിക്കുന്നത് .

ഭാഗവതം ദശമസ്കന്ധത്തിലെ കുചേലോപാഖ്യാനത്തെ ആസ്പദിച്ച് രാമപുരത്തുവാര്യർ എഴുതിയ പ്രസിദ്ധമായ വഞ്ചിപ്പാട്ടാണ് കുചേലവൃത്തം വഞ്ചിപ്പാട്ട്.മാർത്താണ്ഡവർമ്മ മഹാരാജാവിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരമാണ് ഈ കൃതി രചിച്ചതെന്ന് കവി പരാമർശിക്കുന്നു.

വഞ്ചിപ്പാട്ട് എന്ന നിലയിൽ ഈ കൃതി മലയാളസാഹിത്യത്തിലും സാംസ്കാരികരംഗത്തും നേടിയ പ്രചാരം ദൃശമാണ്.

Poetic Structure (കാവ്യഘടന)

വഞ്ചിപ്പാട്ട് വൃത്തം എന്നറിയപ്പെടുന്ന നതോന്നതയിലാണ് കുചേലവൃത്തം രചിച്ചിട്ടുള്ളത്.

ആകെ 698 വരികളുള്ള ഈ കൃതി സുദീർഘമായ രണ്ട് പീഠികകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

മാർത്താണ്ഡവർമ്മയെയും തിരുവനന്തപുരത്തെയും പദ്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തെയും വർണ്ണിക്കാൻ 96 വരികളും കൃഷ്ണന്റെ അവതാരലീലകൾ വർണ്ണിക്കാൻ 132 വരികളും വാരിയർ നീക്കിവെക്കുന്നു.

അതിനു ശേഷമാണ് കുചേലകഥ പ്രതിപാദിക്കുന്നത്.

മലയാള സാഹിത്യത്തിലെ ഒരു സാധാരണ കൃതിയാണ് “കുചേല വൃതം”.

അട്ടക്കാഥരുടെ കാലഘട്ടത്തിലാണ് ഇത് എഴുതിയത്, ഇത് മുൻ കൃതികളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതല്ല.

പ്രസിദ്ധമായ പുരാതന കഥയാണെങ്കിലും, നിസ്വാർത്ഥമായ ഭക്തിയുടെ ആത്മീയ നേട്ടത്തിലൂടെ, അതിന് അതിന്റേതായ സ്വത്വവും മൗലികതയും ഉണ്ട്.

പി. കെ. പരമേശ്വരൻ നായരുടെ വാക്കുകളിൽ, “കലാപരമായ പരിപൂർണ്ണതയും ആശയങ്ങളുടെ ആവിഷ്കാരവും പ്രസക്തിയും ഉള്ള മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ ഇത്തരം കൃതികൾ വളരെ അപൂർവമാണ്”.

കവിയെ അനശ്വരമാക്കിയ ഒരേയൊരു കൃതിയാണ് “ കുചേലവൃതം ”, രണ്ടര നൂറ്റാണ്ടുകൾ പിന്നിട്ടിട്ടും ഈ കൃതിയുടെ പുതുമ മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു.

രാമപുരത്തു വാരിയരെക്കുറിച്ച് മറ്റ് പഴയ കേരളീയ എഴുത്തുകാരെക്കുറിച്ചുള്ളതുപോലെ നിരവധി ഐതിഹ്യങ്ങളുണ്ട്.

അവയിലൊന്നാണ് തിരുവനന്തപുരത്തേക്കു മടങ്ങവേ രാജാവിന്റെ ആവശ്യപ്രകാരം ദ്രുതകവനമായി ചൊല്ലിക്കേൾപ്പിച്ചതാണ് കുചേലവൃത്തം എന്നും വഞ്ചി തിരുവനന്തപുരത്ത് അടുത്തപ്പൊഴേക്കും കാവ്യം പൂർത്തിയായി എന്നാണ് കഥ.